Verdriet & Vrijheid
Vanaf 2009 spelen meditatie en mindfulness een belangrijke rol in mijn leven. Ik had in deze periode te maken met een scheiding, een mislukt IVF traject en het verlies van huis en vrienden. Ik voelde immens verdriet en eenzaamheid.
Ik maakte vervolgens kennis met meditatie tijdens een retraite van twee maanden in Frankrijk, en daar kwam ik erachter hoeveel ik in mijn leven eigenlijk miste en vooral verergerde doordat ik me mee liet voeren in nutteloze en beperkende hersenspinsels (‘ik ben mislukt’, ‘ik kan het niet’, ‘het komt nooit meer goed’, ‘ik heb gefaald als vrouw’, ‘ik zal nooit meer gelukkig zijn’). Ik ontdekte dat er een verschil is tussen verdriet en lijden. Ja; het was verdrietig en pijnlijk wat ik meemaakte, maar het echte lijden ontstond door mijn eigen stapelende gedachten hierover.
Door het mediteren kon ik die vicieuze cirkel van donkere gedachten opmerken en vervolgens ook losser gaan laten. Wat een vrijheid!
Kinderwens
Ik heb een lange weg afgelegd in het ongewenst kinderloos zijn. Vanaf mijn 31e werd pijnlijk duidelijk dat het bij mij niet vanzelfsprekend was. Mijn achtergrond als DES dochter was waarschijnlijk de reden hiervan. Na een aantal IVF pogingen heb ik het rond mijn 36e opgegeven maar eigenlijk pas tegen mijn 39e geaccepteerd. Ik vond op een andere manier zingeving. Het bleef af en toe nog pijn doen als ik weer op een kinderfeestje was of weer een geboortekaartje ontving, maar het was ook o.k. Het klinkt misschien wat ‘spiritueel correct’ maar ik heb hier werkelijk van mogen leren.

En toen, op mijn 40e, vroeg mijn geliefde of we het toch niet samen eens konden proberen. Een IVF poging. Al was het maar ter afsluiting. Ik ben op mijn 41e bevallen van onze zoon Mick.
Een kindje krijgen is niet iedereen gegeven. En als het verlangen ernaar er is, dan is dat pijnlijk. Ik ben dankbaar dat ik lessen hierin heb mogen leren voordat ik mijn zoon heb ontmoet.
Aanwezig zijn in het moment
Het echt aanwezig leren zijn in het moment (of die nou prettig of onprettig is) schenkt me een grotere ontspanning in mijn leven, zorgt voor veerkracht, een werkelijk contact met de mensen om me heen en schenkt me eenvoudig geluk. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik helderder zie, grotere uitdagingen durf aan te gaan, intuïtiever handel en minder onzeker ben.
Natuurlijk loop ik nu niet constant zingend en dansend rond en zijn er ook heus nog momenten waarin ik het even niet zie zitten, maar ik word hier niet door mee gesleurd. De emoties beheersen en sturen mij niet. Ik kan ze zien voor wat ze zijn en ze vervolgens loslaten.